Stief Desmet boort het potentiëel van het bestaande aan, hij is een intuïtieve sprokkelaar, een sampelaar van beelden. Inhoudelijk focust zijn onderzoek en interesse naar de complexe verhouding tussen mens en natuur. Om de ontstane leemte in die verstoorde relatie te overbruggen, produceert de mens surrogaten allerhande en worden we geconfronteerd met ‘survivals’ van het oorspronkelijke. Met dit residu gaat de kunstenaar aan de slag: hij eigent zich het materiaal toe, ontwricht en herformuleert het, zodat onverwachte associaties ontstaan en hij nieuwe betekenissen genereert. Zoals in de roman ‘Rayuela. Een hinkelspel’ van Julio Cortazar daagt hij de toeschouwer uit met alternatieve verhaallijnen met onvermoede leesmogelijkheden. De connectie tussen het bronmateriaal en het bewerkte resultaat zorgt voor een materieel en intellectueel conflict. Hiermee nodigt Stief Desmet uit de tot reflectie over oorsprong, authenticiteit of manipulatie en de positie die het esthetische daarbij inneemt.

De beeldconstructies van beide kunstenaars getuigen hoe onze kijk op de werkelijkheid, ons geheugen en identiteit in feite metaforische constructie zijn. Ze gaan niet alleen de dialoog aan met elkaar maar evenzeer met de bijzondere locatie van Gallery White House, een voormalig hospitaal met een pastorale context.